KRS 0000696491 | NIP 5272823095

Kiedy pierwszy turysta Krzysztof Kolumb wyszedł 500 lat temu na brzeg kraju był oszołomiony. W swoim liście do króla Ferdynanda i królowej Isabele napisał, że odkrył "najpiękniejszy kraj, jaki kiedykolwiek widziały ludzkie oczy."


Oficjalna nazwa:         Republika Dominikańska
Stolica:                        Santo Domingo
Powierzchnia:             48 442 km2
Liczba ludności:          10 415 000
Ustrój polityczny:        System prezydencki z dwuizbowym parlamentem
Niepodległość od:       27.02.1844
Waluta:                       dominikańskie peso (RD) = 100 centavów
Język urzędowy:         hiszpański
Kraje sąsiadujące:      Haiti

 

POWIERZCHNIA & STREFA CZASOWA

Republika Dominikańska leży na Karaibach, zajmuje dwie trzecie wyspy Hispaniola w archipelagu Wielkie Antyle. Na północy oblewa je Ocean Atlantycki, na południu Morze Karaibskie.

Kraj ma powierzchnię 48 442 km² i jest drugą największa wyspą na Karaibach. Linia brzegowa ma 1633 km, z czego przez ponad 400 km ciągną się piaszczyste plaże.

Pozostała część wyspy należy do Haiti. Na wschód od wyspy znajduje się Jamajka i Kuba.
Strefa czasowa w stosunku do czasu środkowoeuropejskiego:

czas zimowy: –5 godzin
czas letni: –6 godzin.

KLIMAT

Przeciętna temperatura wynosi 27 °C. Najcieplejszy miesiąc to sierpień, wtedy temperatury sięgają 35 °C; w zimie temperatura spada do ok. 18 °C, wyjątkiem są tereny górskie, gdzie może spaść aż 0 °C.

WALUTA

Oficjalną walutą Republiki Dominikańskie jest dominikańskie peso (skrót DOP lub RD $).

Można przywieźć ze sobą Euro BEZ POTRZEBY WYMIENIANIA ICH NA DOLARY, ponieważ jego kurs w bankach odpowiada kursom banków światowych (np. 1 US$ = 35 Peso a 1 € = 45 Peso).

Pieniądze można wymienić na lotnisku, w hotelu lub w kantorach. Kurs na lotniskach czy w hotelach jest zwykle mniej korzystny niż w kantorach, które pobierają też niższe opłaty.

Należy wymienić Euro na Peso, by płacić bezpośrednio w walucie dominikańskiej i uniknąć zaokrąglania cen oraz nieuczciwych kursów wymiany tej waluty. Inną opcję stanowi płatność kartą debetową i kredytową, która jest akceptowana w większości sklepów i lokali.

Nie ma ograniczeń dotyczących kwoty wwożonej gotówki. Jeśli jednak kwota przekracza 10 000 USD należy na lotnisku wypełnić formularz o przewozie środków pieniężnych.

HISTORIA

Tereny Republiki Dominikańskiej odkrył Krzysztof Kolumb 5 grudnia 1492 w czasie jego pierwszej podroży do Nowego Świata. W tym czasie wyspę Hispaniola (jak nazwał ją Kolumb) nazywali jej rodzimi mieszkańcy Indianie Tainowie, w ich języku „Quisqueya“.

Rodzimy mieszkańcy Tainowie (hiszp. „taínos“ to „dostojny“, „czysty“), było ich wtedy ok. 600 tys., zachowywali się przyjaźnie i gościnnie w stosunku do Kolumba i jego załogi. Odkrywca sam miał słabość do wyspy, sam pisał w dzienniku, że jest to „przepiękny raj na ziemi z wysokimi górami porośniętymi lasem i wielką doliną rzeki“.

Zachwyt Kolumna i jednoczesne znalezienie rud złota na wyspie doprowadziły do założenia tutaj europejskich osad. Pierwsza z nich, La Isabela, była założona w 1493 r. Po osiedleniu się Europejczyków rodzimi mieszkańcy zostali wzięci do niewoli i w ciągu 25 lat niemal zniknęli z regionu. Nowi mieszkańcy przywozili także niewolników z Afryki, którzy pracowali na miejscowych plantacjach.

Brat Kolumba Bartolomeo został mianowany głównym gubernatorem wyspy Hispaniola i w 1496 r. założył miasto Santo Domingo, które następnie zostało siedzibą reprezentacyjną hiszpańskiego dworu, dzięki czemu zyskało władzę i wpływy.

W 1515 r. Hiszpanie zaczęli sobie zdawać sprawę, że rudy złota na Hispanioli zmniejszają się. W tym czasie Hernán Cortéz odkrył złoża srebra w Meksyku. Na podstawie tej informacji większość hiszpańskich mieszkańców Santo Domingo wyjechała do Meksyku, a na wyspie pozostało tylko kilka tysięcy osadników.

Dzięki dużej zwierza gospodarczych, które na początku przywiózł tu Kolumb, pozostali na wyspie osadnicy mogli sprzedawać jedzenie i skóry hiszpańskim łodziom zatrzymującym się w Hispanioli w drodze do Ameryki. Ten okres znany jest także dzięki sławnym piratom z Karaibów.

Wyspa Hispaniola pozostała pod hiszpańskim zwierzchnictwem aż do 1697 r., kiedy zachodnia cześć wyspy przejęli Francuzi. Została nazwana Saint-Domingue i była najbogatsza kolonią na świecie, przede wszystkim dzięki rozległym plantacjom trzciny cukrowej. Na tych plantacjach pracowały setki niewolników transportowanych tu z Afryki.

W 1791 r. wybuchło w Santo Domingu powstanie niewolników. Po unormowaniu sytuacji Francuzi byli w stanie zwrócić uwagę na wzmacniający się wpływy Hiszpanów we wschodniej części wyspy. W 1804 r. zachodnia część wyspy została nazwana Republiką Haiti.

W 1809 r. wschodnia część wróciła pod zwierzchnictwo Hiszpanii. Dwanaście lat późnej hiszpańscy osadnicy ogłosili niepodległość, ale już po kilku tygodniach kraj napadły siły haiti i anektowały Santo Domingo. Przez kolejne 22 lata cała wyspa była w rękach Haiti.


Była hiszpańska klasa rządząca, która straciła polityczną i ekonomiczną kontrolę, założyła tajną grupę oporu „La Trinitaria“. Przewodził Juan Pablo Duarte. Po kilku atakach grupy Haitańczycy wycofali się. 27.02.1844 ogłoszono niepodległość wschodniej strony wyspy, a kraj nazwano Republiką Dominikańską.

Kolejne 70 niespokojnych lat przyniosło polityczne niepokoje i wojny domowe. Kontynuowano spory z Haiti, a władza na krótki czas powróciła do Hiszpanii.

Nieustające niepokoje doprowadziły do interwencji USA w 1900 r. W 1916 r. amerykańskie wojsko zajęło kraj i pozostało tu aż do 1924 r., kiedy demokratycznych wyborach wybrano nowy rząd Republiki Dominikańskiej. W czasie okupacji amerykańskiego wojska na czele dominikańskiego wojska stał Raphael Leónidas Trujillo, którzy nadużywał swojej mocy i blokował reformy państwowe. Interwencje Trujilla doprowadziły do represyjnej dyktatury, która trwała aż do 1961 r., kiedy napadnięto dyktatora zamordowano.

Po śmierci Trujilla powróciły polityczne niepokoje. Tylko do 1965 r. na czele Republiki Dominikańskiej wymieniło się kilku rządzących. Z rozkazu amerykańskiego prezydenta Lyndona B. Johnsona amerykańskie wojsko znowu zajęło kraj.

W zmanipulowanych wyborach w 1966 r. zwyciężył Dr. Joaquín Balaguer, członek Partido Reformista Social Cristiano (PRSC), którzy rządził aż do 1978 r. W tym samym roku wybrano Antonio Guzmána, który zmarł cztery lata później. W 1986 r. w wolnych wyborach wygrał Balaguer, który pełnił funkcję prezydenta aż do 1996 r. Następcą został Leonel Fernández, obejmujący to stanowisko aż do 2000 r., kiedy wybrano Hipólito Mejía.

Obecnym prezydentem jest Danilo Medina, wybrany w roku 2012 i 2016.

LUDZIE

Mieszkańcy Republiki Dominikańskiej są znani z gościnności i przyjacielskiego podejścia – znani są jaki najserdeczniejszy naród na Karaibach, a może i na całym świecie. Republika Dominikańska to wielokulturowy kraj, w którym mieszka ponad 10 mln ludzi.

Dwie trzecie mieszkańców żyje w miastach, pozostali na wsi. Mniej więcej jedna trzecia populacji ma mniej niż 14 lat, a 5% więcej niż 65 lat. Ponad połowa obywateli aktywnych zawodowo pracuje w sektorze państwowym, ok. 30% w rolnictwie.

KULTURA

Malarstwo i rzeźbiarstwo Republice Dominikańskiej jest częścią kultury, która wywodzi się z hiszpańskich tradycji. Miejscowa szkoła artystyczna „Bellas Artes“ wychowała wielu dominikańskich malarzy i rzeźbiarzy, którzy znani są na całym świecie.

Kamieniem narodowym jest bursztyn, skamieniała roślinna żywica o różnych odcieniach żółci, w której czasem zatopiony jest owad czy części roślin.

Kolejnym klejnotem kraju jest larimar, przepiękny półszlachetny turkusowy lub różowy kamień, który wykorzystywany jest przy produkcji biżuterii.

Przepisy prawne

Osobom naruszającym przepisy kodeksu karnego grożą sankcje prawne w postaci pozbawienia wolności oraz grzywien. Posiadanie, zażywanie i przemyt narkotyków oraz handel nimi zagrożone są karą pozbawienia wolności od 5 do 20 lat oraz wysokimi grzywnami (od 50 tys. do 250 tys. DOP). Jeszcze surowsze kary grożą za przestępstwa na tle seksualnym. Ściganiu podlegają przestępstwa związane z nielegalnym posiadaniem broni, amunicji i materiałów wybuchowych.

Święta

Dni wolne od pracy to: 1 stycznia, 6 stycznia - Święto Trzech Króli, 21 stycznia - Święto Marii Dziewicy, patronki Dominikany, 26 stycznia - Dzień ku czci Juana Pablo Duarte, jednego z twórców państwa, 27 lutego - Dzień Niepodległości, Wielki Piątek i Wielkanoc (wszystkie sklepy i urzędy są zamknięte), 14 kwietnia - Dzień Panamerykański, 1 maja - Święto Pracy, 10-12 lipca - Festival de Sosua, 16 lipca - Dzień Fundacji Trinitaria, 24 lipca - Festival Merengue w Santo Domingo, 16 sierpnia - Święto Odnowy, 24 sierpnia - Dzień Świętej Mercedes, 12 października - Święto Odkrycia Ameryki, 21-25 października - Festival Merengue w Puerto Plata, 24 października - Dzień ONZ, 25 grudnia - Boże Narodzenie.

Przydatne informacje
  • Banki są otwarte od 8.30 do 15.00 lub 18.00, w soboty i niedziele są zamknięte. Akceptowane są karty kredytowe: VISA, MasterCard, American Express i Diners Club. Bankomaty są dostępne właściwie w każdym miejscu, bezpieczne są tylko te w strefie turystycznej.
  • Można wymienić dolary lub euro w bankach, kantorach, hotelach. Wymiana pieniędzy na ulicy nie jest bezpieczna. Najlepiej płacić gotówką w dolarach amerykańskich. Pieniądze i karty kredytowe, a także paszporty i inne dokumenty osobiste najbezpieczniej pozostawiać w skrytkach hotelowych (dopuszczalne jest posługiwanie się fotokopią paszportu). Nie należy wychodzić z hotelu z większą ilością gotówki.
  • Zgodnie z przepisami fiskalnymi pobierane są następujące rodzaje podatków: 5% od rachunków za pokoje hotelowe, 12% od artykułów żywnościowych i napojów.
  • W większości stref turystycznych ceny są zbliżone, z wyjątkiem najdroższych hoteli, w których zależą od standardu i lokalizacji. Zwyczajem jest dopisywanie w restauracji 10% sumy rachunku za obsługę kelnerską. Przyjęte jest negocjowanie cen podczas zakupów (szczególnie na ulicy i w sklepach z pamiątkami).
  • Taksówki z reguły nie mają taksometrów, cenę należy uzgodnić przed rozpoczęciem jazdy.
  • W hotelach i miejscach publicznych nie należy pić wody z kranu.
  • Policja: tel. 911.

Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej: https://ec.europa.eu/consularprotection/content/home_pl

_________________________________________________________________________________

Podczas podróży zagranicznych należy przestrzegać praw i zwyczajów kraju pobytu, pamiętając przy tym, że gospodarze mają prawo wymagać stosownego zachowania od turystów odwiedzających ich kraj, w tym w odniesieniu do zakresu swobód przysługujących różnym grupom społecznym oraz światopoglądowym. Przed wyjazdem zapoznaj się z wszelkimi dostępnymi informacjami o kraju, do którego się udajesz, a które mogą być przydatne w podróży.

FDP dokłada wszelkich starań, aby zawarte w tym miejscu dane były rzetelne, wyczerpujące i aktualne, jednak mają one charakter wyłącznie informacyjny i nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń.

Źródło: www.godominicanrepublic.com

Client 1
Client 1
Client 1
Client 1